Grecki posąg z IV w. p.n.e., przedstawiający kobietę odzianą w peplos. Muzeum w Luwrze, Dział Sztuki Greckiej, Etruskiej i Rzymskiej

Starożytna grecka odzież była zazwyczaj domowej roboty. Wykonana była z tego samego rodzaju tkaniny, która używana była również do robienia koców. Z greckich obrazów wazowych i rzeźb można wnioskować, że tkaniny były intensywnie zabarwione i zwykle ozdobione skomplikowanymi wzorami.

Odzież przeznaczona dla kobiet i mężczyzn składała się z dwóch głównych części: tunikowej (peplos lub chiton) i płaszcza (himation). Peplos (stgr. πέπλος peplos, łac. peplum) – strój kobiecy bez rękawów. Był dużym prostokątem z ciężkiej tkaniny, zazwyczaj wełny, zagiętej wzdłuż górnej krawędzi tak, że nadmiar (apoptygma) spoczywał na pasie. Tkanina okrywała lewy bok kobiety natomiast na prawym boku bywała zszyta lecz np. dziewczęta w Sparcie nosiły peplosy niezszyte. Peplos używany był jeszcze w V wieku p.n.e. Greczynki zwykły drapować go w kunsztowne fałdy.

Chiton był wykonany z lżejszego materiału, zwykle lnianego. Był to bardzo długi i bardzo szeroki prostokąt tkaniny zszyty po bokach, przypinany lub zszyty na ramionach, zwykle pasowany wokół tali. Często chiton był wystarczająco szeroki, aby tworzyć rękawy, które zostały przymocowane do górnych ramion za pomocą szpilki lub guzików. Zarówno peplos, jak i chiton były odzieżą sięgającą do podłogi. Zwykle ubranie było na tyle długie, aby można było je podciągnąć za pasek, tworząc torebkę znaną jako kolpos. Pod obydwoma ubraniami kobieta mogła nosić delikatny pas, zwany strofionem, wokół połowy części ciała.

Hermes ubrany w chlamidę i petasos trzymający Kerykejon. Lekyt – malarstwo czerwonofigurowe ok. 480-470 r. p.n.e.

Mężczyźni w starożytnej Grecji zwyczajowo nosili chiton podobny do tego noszonego przez kobiety, ale sięgał do kolan lub był jeszcze krótszy. Z kolei eksomis (krótki chiton zamocowany na lewym ramieniu) był noszony do ćwiczeń, jazdy konnej lub ciężkiej pracy. Himation (płaszcz) noszony przez kobiety i mężczyzn była zasadniczo prostokątnym kawałkiem ciężkiej tkaniny, wełnianej lub lnianej. Był on owinięty po przekątnej przez ramię lub symetrycznie na obu ramionach, niczym stój.

Kobiety czasem nosiły epiblemę (szal) nad peplosem lub chitonem. Młodzi mężczyźni często nosili chlamidę (krótki płaszcz) do jazdy konnej. Ponadto mężczyźni greccy sporadycznie nosili szeroko wymodelowany kapelusz (petasos) (gr. πέτασος pétasos, łac. petasus). Chronił on przed słońcem i był pochodzenia tesalskiego. Nierzadko noszono go z chlamidą. Petasos ze skrzydłami stał się symbolem Hermesa, boskiego posłańca (jego rzymski odpowiednik to Merkury). Czasami w Grecji można było także widzieć te kapelusze u kobiet – wówczas takie nakrycie głowy miało płaską krawędź z wysoką koroną.

Obuwie

Kobiety i mężczyźni nosili sandały, kapcie, miękkie półbuty lub buty wyższe, chociaż w domu zwykle chodzono na boso.

źródło: ancientgreece.com