Jedno:
1. U Platona: idea jedności jako zasada bytu lub myśli.
2. U PLotyna: Absolut (=Dobro) jako jedyny i całkowicie jeden, bo wykluczający w sobie jakąkolwiek wielość, z którego dopiero emanuje wielość i różnorodność wszystkeigo, co jest.
3. metaf. To, co niepodzielone w sobie (ale niekoniecznie niepodzielne), nie będące zarazem sobą i nie sobą. „Jedno” jest pojęciem transcendentalnym, zakładającym pojęcia „bytu” i „rzeczy”, i równoważnym z nimi, tzn. byt jest jeden o tyle, o ile jest bytem, o ile jest niepodzielony na byt i niebyt.